Postimpresjonizm

Postimpresjonizm to termin oznaczający odwrót artystów francuskich od nurtu jakim był impresjonizm.

W historii polskiej sztuki postimpresjonizm to pojęcie określające głównie oryginalny kierunek kolorystyczny występujący w malarstwie. Taką oryginalną kolorystyką posługiwali się w Polsce artyści określani mianem Kapistów. Za początek postimpresjonizmu przyjmuje się rok 1886. Nurt trwał stosunkowo krótko bo do końca XIX wieku. Artyści postimpresjonizmu malowali "duszą". Nie przedstawiali świata rzeczywistego, takiego jakim jest naprawdę, a taki, jakim go widzieli oczami duszy. Tworzyli to co czuli. Skupiali się na ukazaniu formy i ducha - tworzyli własna rzeczywistość.

Artyści postimpresjonistyczni posługiwali się wyrazistym, czystymi kolorami. Dzieła charakteryzowały się szerokimi pociągnięciami pędzla. Obrazy przedstawiały tematykę życia codziennego, pospolitego z odwołaniem do kultur prymitywnych, ale również świat ducha i nauki. Dla artystów tego kierunku ważne było aby dzieła wywoływały emocje, służyć temu miało wykorzystanie wyraźnych linii i brył, co dodawało zamierzonej ekspresji.

Wybitnymi przedstawiciele kierunku to V. van Gogh, P. Gauguin, P. Cézanne oraz H. Toulouse-Lautrec, Seurat.